Dünyaca ünlü piyanist ve bestekar Hüseyin Sermet, Akşam Cumartesi’den Ali Demirtaş’ın sorularını yanıtladı. Hem müziğe hem de bir sanatçı olarak sıkıntı ettiği bahislere dair açıklamalarda bulunan Sermet, “Müzikte kabiliyetin derecesi ne olursa olsun, çocuk ne kadar çalışırsa çalışsın; insani kıymetleri ve ruhu yoksa muhakkak düzgün bir müzisyen olamaz.” dedi.
Hüseyin Sermet, piyanist ve bestekar; dünyanın dört bir yanında konserler verdi, bu konserlerine dünyaca ünlü şefler ve sanatkarlar eşlik etti. Ankara Devlet Konservatuarı’ndaki eğitiminin akabinde çalışmalarına ve ömrüne yıllarca Paris’te devam etti. Devlet sanatkarı unvanının yanı sıra “evrensel boyutlu bir sanat kısmında Türkiye’nin temsil edilmesindeki üstün başarıları” nedeniyle 1988 yılında Boğaziçi Üniversitesi tarafından fahri doktora unvanına layık görüldü. Ulusal ve milletlerarası pek çok mükafatın sahibi oldu, dünyanın seçkin orkestralarıyla çalıştı. Birinci büyük bestesi Réminiscènce 1, 1997’de Fransa’daki Empéri Festivali’nde prömiyerini yaptı ve France Musique tarafından canlı yayınlandı. Japonya’da genç piyanistlerle gerçekleştirdiği 15 ustalık sınıfı dizisi ülkenin en büyük televizyon kanalı NHK TV’de gösterildi. Akşam Gazetesi eki, Akşam Cumartesi’nin bu haftaki konuklardan biri olan Hüseyin Sermet tüm bu meslek sürecine ve bir sanatçı olarak sorun ettiği hususlara dair Ali Demirtaş’ın sorularını yanıtladı.
BATI’YI TAKLİT ETMEYİ VE ÖVMEYİ BECERİ BİLDİK
“Türkiye’ye dönme sebeplerimin en başında, Türkiye’deki sanat hayatının fecî tefessüh etmiş olması var.” diyen Sermet kelamlarına şöyle devam etti: “Türkiye, ister istemez, çok zorla başına geçirilen bir Batılılaşma sürecine sokuldu. Özellikle Türkiye’nin Türklüğünü Türklere unutturmak için dinen İslam’a ilişkin her türlü şeye, ‘kötü’ deyip burun kıvırdılar. Türkiye neden taklidin müsveddesi oldu? Zira Batı’yı taklit etmeyi ve Batı’yı her bahiste yüceltmeyi beceri bilmiş, kendisinin yaptığı her şeye hakaret etmeyi beceri bilmiş, bunun kendisine ayrıcalık ve kültür kazandırdığını düşünen bir etrafla biz lakin bu kadar yol alabiliriz. Türkiye’de son derece tefessüh etmiş bu sistem içinde kendilerine yer bulmuş dişliler var; birbirlerine geçmişler ve dönüp duruyorlar. Bu Türkiye’nin en büyük düşüncesidir. Siz aslında yoksanız, var olabilmek için uyduruk ve yapay şeyler icat edersiniz, moda neyi gerektiriyorsa ona uyarsınız. Bu kadar özenti, kişiliksiz ve kimliği olmayan, şeffaf olan bu beşerler köşe başlarını tuttuklarından ötürü çok fazla konuşuyorlar, çok fazla gürültü ediyorlar. Lakin müspet takılalım; Türkiye’de bugün sanata çeki sistem vermek için nasıl hareket etmek, neyi nereye koymak lazım, bunları konuşalım. Ama biliyorum ki ben bunları konuştukça ve hakikatleri birilerinin yüzüne vurmaya devam ettikçe değil 9 köy 999 köyden kovulan adam olacağım.”
İFTİHARLA YALNIZCA TÜRK PASAPORTU TAŞIYORUM
“Türkiye’de cebinde tek bir tabiiyeti olan tek sanatçı benim. Birileri hangi hududa giderse her cebinden farklı bir pasaport çıkarıyor. Ben iftiharla bir tek Türk pasaportu taşıyorum. Fransa’da 50 yıl yaşadım. Bana 4 sefer Fransız vatandaşı olmamı teklif ettiler. Hiçbir vakit burnumdan kıl aldırmadım.” formunda konuşan Sermet müzikteki başarısına ise şu sözlerle dikkat çekti: “Beni kanunla ‘Harika Çocuk’ kapsamına aldıkları vakit, 1966 – 1968 yılları ortasında günde 9 saat piyano çalışıyordum. Bu türlü bir özveride bulunmaya kim, hangi aile hazır? Kabiliyetin derecesi ne olursa olsun, çocuk ne kadar çalışırsa çalışsın; insani bedelleri ve ruhu yoksa katiyen güzel bir müzisyen olamaz.”
ÜLKEMİZDE KONSER PİYANOSU SORUNU VAR
Dünyanın dört bir yanında konserler veren Hüseyin Sermet, ülkemizde yaşadığı bir sıkıntıya ise şu şöyle dikkat çekti: “Konser piyanosu; duvar piyanosu ya da etüt piyanosu ile alakası olmayan bir ‘Formula 1’ aracıdır. Bu kadar ülke gezdim, konser piyanosuna bakmasını bilmeyen, traktör üzere kullanan Türkiye’den öteki bir ülke görmedim. Ben Kenya’da dahi çaldım. Bizimkiler, oradaki akordör çocuğun eline su dökemezler. Konser piyanolarını Türkiye’deki üzere rezil rüsva bir biçimde veren öteki bir ülke yok.”
ANADOLU’DAKİ HAZİNEMİZİ ÜNİVERSAL BİR HARMANLA SUNMAK İSTİYORUM
Sermet bundan sonra yapmak istediği çalışmaları ise şu halde özetledi: “Türkiye toprağında gelen Anadolu kaynaklı başta olmak üzere her türlü musikiyi seven bir beşerim. Oyun havasından gazele, uzun havaya kadar… Tüm bölgelerden; Kürtler, Lazlar, Çerkezler, hepsi dahil. Hiçbirini birbirinden ayırmıyorum, Anadolu burası, Türkiye. Tüm bunlar bizim hazinemiz ve geçmişimiz. Hasebiyle bu hazineyi kozmik bir formda harmanlamak ve sunmanın değerli olduğunu birebir vakitte şimdiye kadar makûs yapılmış şeylere çeki tertip vermek gerektiğini düşünüyorum. Ben de bunu bir vazife biliyorum.”
Kaynak: (BYZHA) – Beyaz Haber Ajansı
News
